İnsanın kendini aldatması anlamasından daha kolaydır. O yüzden daha çok tercih edilir. Alışkanlıklarımız zamanla inançlarımıza dönüşür. Bazen de
tam tersi olur, inançlarımız alışkanlıklara dönüşür. Her iki durum da
tehlikelidir. Aslında uyumayı tercih eden kişi için tehlikeli değildir
rahattır bu durum. Uyanmak isteyense acı çeker. Çünkü alışkanlıklardan
kurtulmak acı vericidir. Olan biteni anlamak istiyorsan önce
kalıplarından çıkabilmelisin. Ve bu işin sonu yok. En azından bugüne
kadar dibini gören olmadı. Her uyanışın ardından başka bir yatakta
uyurken buluyor insan kendini. Ve yine debeleniyor. Bu döngü nereye
kadar sürer bilmiyorum ama herşey de döngüler üzerine kurulu.
Evrendeki döngülere bakarsak hayat iç içe geçmiş dairelerden oluşuyor ve
bunlar da tıpkı bir spirali andırıyor. Birbirini tekrar eden döngüler.
Her akşam uykumuz geliyor. Her birkaç saatte bir acıkıyoruz yemek
yiyoruz ve tekrar acıkıyoruz. Düzenli olarak tuvalete gidiyoruz.
Birbirini tekrar eden döngüler ama asla zaman üzerinde aynı hizadan
geçmiyor. Bütün bunlar da bende hayatın bir spiral olduğu hissini
uyandırıyor.
Ayrıca bu böyledir şu şöyledir diye ahkam kesmek
niyetinde değilim. Herşeyin göreceli olduğu bir dünyada ahkam kesen
aptaldır. Ona inananlar da aptaldır. Ve biliyorum ki ortalıkta bir sürü
aptal var. Çünkü böylesi daha rahat geliyor bir çok kişiye. Benim
ızdırabımsa tam olarak anlaşılamamak -ki bunu da evrenin döngüsü içinde
normal karşılıyorum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder