IMF BAŞKANI VE ANNEMİN TERLİKLERİ

Amerika Başkanı George Bush'un ardından geçtiğimiz günlerde IMF Başkanı Dominique Strauss-Kahn' a da ayakkabı fırlatılmasıyla beraber artık sanırım özünde bir arap geleneği olan bu eylem dünya çapında bir protesto şekli haline gelecek gibi görünüyor... Bundan sonra dünyanın enerji kaynaklarını sömüren ülkelerin liderleri, IMF ve Dünya Bankası gibi ekonomiye yön veren kuruluşların başkanları kafalarına ayakkabı yemeden basın toplantısı yapmanın yollarını aramak zorunda kalabilir. Çünkü ayakkabı her an heryerden gelebilecek bir tehlike. Bu anlamda ortada bir güvenlik açığı bulunduğundan bahsetmek de gayet mümkün... Toplantı odasına kesici- delici bir aletle ya da bir tabancayla girmek mümkün değilken artık çelik pençeli kösele bir ayakabıyla kafa yarmak mümkün hale gelecek. Aslında eskiden de bu mümkündü ama kimsenin aklına gelmiyordu sanırım ki kimse de yapmıyordu zaten ama artık Irak'lı bir gazeteci yaptı ve bunun mümkün olduğu anlaşıldı. Üstelik kurbanın yanına yaklaşmadan uzaktan kumandayla, fırlatma yöntemiyle...Hem de eğer yeterince hızlı davranırsanız iki ayakkabınız olduğu için iki atış hakkınız olacak. Artık basın toplantısı sırasında hiçkimse ayakkabılarını bağlamak için de eğilemeyecek. Çünkü bu durumda korumalar tarafından ayakkabısına yönelen şahısa müdahale edilmesi kaçınılmaz hale gelecek. Artık korumalar ayakkabı fırlatılmadan önlem almanın yolarını arayacak. Mesela korumalardan biri sırf fırlatılması muhtemel bir ayakkabıyı havada yakalamak için başkanın hemen yanında bekleyecek. Belki de bu iş için özel eğitim bile almış olacak.
Bu durum küçükken yaramazlık yaptığımda annemin oturduğu yerden bana fırlattığı terlikleri aklıma getirdi. Kaçınız çocukken annenizden terlik yediniz bilmiyorum ama ben bol miktarda hızlı ama sert olmayan terlik saldırılarına maruz kalmıştım. Annem bana her seferinde acıtmayan yumuşak ev terliğini fırlatırdı. Terlik havada kavisler çizerken ustalıkla terlikten kurtulmayı başarmıştım hep.
Şimdi bu haberleri izledikçe yıllar sonra bu nostaljiyi hatırlıyorum. Kimbilir belki zaman içinde ayakkabı eylemi öyle bir hale gelir ki;
sağcıya takunya;
solcuya işçi çizmesi;
kapitaliste parmak arası terlik;
komüniste asker botu gibi kendi içinde çeşitli klasmanlara bile ayrılabilir gelecekte